Echt contact maken, wat is dat eigenlijk?
“Facebook, daar ben ik echt klaar mee”, hoorde ik pas iemand zeggen in de trein van Utrecht naar Den Bosch. Veel mensen irriteren zich aan gesprekken op luide toon in een treincoupé, maar ik vind dat juist reuze interessant. Zo hoor je nog eens wat.
Vorige week zag ik dat een twintiger in gesprek raakte met een oudere dame die ik een jaar of 70 schatte. De vrouw vertelde dat ze het zo leuk vond dat ze een keer met iemand kon praten in de trein. “Want iedereen zit de hele tijd zo”, verzuchtte ze terwijl ze zich vooroverboog over een denkbeeldige smartphone. De jongen legde uit dat veel mensen communiceren met hun telefoon. Dat dat óók contact is, maar dan anders.
“Ja, maar waarom zou je via een kastje met andere mensen praten, terwijl er ook mensen om je heen zitten. Dat is toch gek”, vond de mevrouw. “Maar dat komt”, zei de jongen, “omdat ik de mensen in deze trein niet ken, en mijn vrienden in deze telefoon zitten.” Als bewijs tilde hij zijn smartphone even op, maar stopte hem toch weer snel terug in zijn zak.
De vrouw moest kennelijk even nadenken over die ‘vrienden in de telefoon’ en wierp een blik uit het treinraam. “Mooi uitzicht hè”, zei ze, terwijl de trein over een van de grote rivieren reed waar het avondlicht in schitterde. De twintiger vond het uitzicht ook prachtig, maar bekende ook dat hij dit eigenlijk nooit zag omdat... hij altijd op zijn smartphone keek. “Nou kijk, dat heb ik je dan toch mooi even meegegeven”, zei de vrouw met enige trots. “En dit is allemaal echt!”
Hou jij het droog?
Dit gesprekje deed me een beetje denken aan een video die ik eerder op LinkedIn zag. Ja, op mijn smartphone ;-) Het filmpje laat zien wat er gebeurt als je twee wildvreemden van straat plukt en bij elkaar zet. En die video van nog geen drie minuten raakte niet alleen mij, maar ook meer dan 4.000 mensen op LinkedIn die op de like-knop drukten, in het hart. Meer dan 500 mensen reageerden op het filmpje met alle superlatieven die je maar kunt bedenken: prachtig, zo mooi, ontroerend, schitterend, zeer inspirerend. En toch, en toch: je kijkt gewoon naar mensen die elkaar niet kennen en in alle openheid een gesprek aangaan. Zo eenvoudig, maar kennelijk ook zo ingewikkeld dat iedereen dit fantastisch vindt. Hoe kan dat? Zijn we ons vermogen om écht contact te maken kwijtgeraakt?
Enfin: bekijk het filmpje maar eens. Ik ben benieuwd hoe jij het ervaart. Hou jij het droog?
Hoe denk jij over écht contact? Reageren mag!
Groeten!
Gerard
- - -
Meer van dit soort blogs lezen?
Wil je meer van dit soort bespiegelingen lezen en geen blogs mislopen? Abonneer je dan op de Hollyworks-update. Je ontvangt gemiddeld één keer per maand een update.
- - -
Reacties op dit bericht (2)
Aha! Een filmpje dat ik nog niet heb gezien op social media, ondanks dat ik er (te) veel en (te) vaak op zit…
En idd, het raakt en zet je weer even terug op de grond.
Hallo allemaal! Meer van dit soort acties, jammer dat zoiets dan een eenmalig projectje is.
x
— Myranda
Weer een mooie blog. Ik maak graag onverwachte contacten. Die kleine gesprekjes in de trein, in het park, ik vind dat altijd kadootjes.
— Treke